Oh schoon hoogsensitief - deel 2

Ik was nieuwsgierig. Nieuwsgierig naar wat Esther Bergsma en HSP-goeroe Bieke Geenen te vertellen hadden. Ik moest weliswaar uit mijn comfortzone treden om naar hun expertise te luisteren.

In mijn eentje reed ik naar Laakdal en stapte ik de ontvangsthal van Domein De Vesten binnen. Meteen was ik overprikkeld. Het gonsde er van de stemmen! Binnen de 5 tellen had ik opgemerkt dat zes vrouwen fluo-roze nagellak droegen, dat er ongeveer 10 mannen tussen de 100 vrouwen stonden en dat een dame met schelle stem opschepte over haar succes. Ik voelde mensen naar me staren. Of beeldde ik me dat in? De gedachte alleen was voldoende om aan mijn persoonlijke hygiëne te gaan twijfelen. Ik bleef aan de vloer genageld staan, tegen de muur gedrukt. Mijn hoofd schoot van links naar rechts als dat van een volleerd stokstaartje. De ironie ontging me niet. ik was op een lezing over het hoogsensitieve brein en het lawaai was overdonderend. Ik onderdrukte de behoefte te gaan rennen. Wat had ik verwacht? Lelies, panfluiten, een emmer met watjes om in je oren te stoppen? Het was de nieuwe ervaring die me het meeste stress bezorgde - al was ik ook trots op mezelf! - en die stress maakte mijn zintuigen uiterst kwetsbaar.

Stilaan vond ik mijn adem terug. Ik keerde me weg van de menigte, staarde naar de vijver buiten waarin een fontein voor een rustgevende rimpeling in het water zorgde. Dat hielp ik. Het gevoel overweldigd te zijn nam af; het gevoel dat ik daar mocht zijn nam toe. 

Esther Bergsma stak van wal met een technische verduidelijking bij het hoogsensitieve brein. Erg interessant! Ze legde haarfijn uit hoe de prikkelverwerking verloopt bij hoogsensitieve personen en zorgde zo voor weer wat mildheid naar mezelf toe. Ik begreep dat we niet 5 maar 10 zintuigen* hebben en dat je meest gevoelige zintuig voor iedereen anders is. Ik kan niet kiezen of mijn gehoor of mijn emoceptie het gevoeligst is. Kan jij benoemen welk zintuig bij jou het gevoeligst is? En, bij je hoogsensitieve kind? Het kan heel wat begrip opbrengen wanneer je dat in kaart hebt.

Bieke vertelde laagdrempelig wat hoogsensitiviteit voor haar betekende. De grappige anekdotes zorgde voor verbinding tussen alle luisteraars; er heerste herkenning. Ze vergeleek hoogsensitiefjes en niet-hoogsensitiefjes met appelen en bananen. Het contrast tussen de twee kan niet groter zijn. Ludiek en toch heel accuraat. Relaties tussen de twee zijn zeker haalbaar maar, zo stelt ze vast, praten is noodzakelijk (en niet invullen zoals we al wel eens durven doen). Ik besloot de appel te zijn en mijn vriend tot banaan te bombarderen. 

Ik ging naar huis met een voldaan gevoel. Ik voelde me zowaar normaal en lid van een gemeenschap die bestaat uit vriendelijke, zachte mensen. Het is niet altijd een pretje om hooggevoelig te zijn maar toch blijf ik prat gaan op de schoonheden ervan!

*(onze 10 zintuigen: gezichtsvermogen - gehoor - reukzin - smaakzin - tastzin - proprioceptie - evenwichtszin - interoceptie - emoceptie - spiritualiteitszin)